در این پژوهش با عنایت به سطح بالای تورم در کشور معیاری تعدیل شده از ارزش افزوده اقتصادی از بابت آثار تورمی ارایه شده است. در تحقیق حاضر در پی بررسی این ادعا هستیم که ارزش افزوده اقتصادی تعدیل شده نسبت به ارزش افزوده اقتصادی اسمی اندازه گیری بهتری از عملکرد شرکت بر مبنای بازده و قیمت سهام ارایه می دهد. برای انجام این بررسی دو فرضیه، مورد آزمون قرار گرفت و برای آزمون هر فرضیه دو مدل رگرسیونی رقیب برآورد شد. برای برآورد مدل های رگرسیون از داده های 374 سال - شرکت در سالهای 1385-1380 استفاده شد.نتایج این بررسی نشان می دهد که ارزش افزوده اقتصادی تعدیل شده برای ارزیابی عملکرد شرکتها بر مبنای بازده سهام، بر ارزش افزوده اقتصادی اسمی برتری ندارد. در رابطه با ارزیابی عملکرد شرکت بر اساس قیمت سهام، فقط در سطح سه صنعت کانی و سیمان، فلزات اساسی و محصولات فلزی و صنعت دارویی و شیمیایی برتری ارزش افزوده اقتصادی تعدیل شده به چشم می خورد. بطور کلی نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر بیانگر آن است که در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، برتری ارزش افزوده اقتصادی تعدیل شده به منظور ارزیابی عملکرد شرکت (بر مبنای بازده و قیمت سهام) بر ارزش افزوده اقتصادی اسمی مبهم است.

با وجود مطالعات فراوان در خصوص سرمایه فکری، به تاثیر غیرمستقیم آن از طریق ارزش افزوده اقتصادی تعدیل شده بر نقدشوندگی سهام توجه نشده است. این پژوهش تلاش می کند این شکاف را پر کند. هدف این پژوهش تعیین رابطه غیرمستقیم سرمایه فکری از طریق متغیر میانجی (ارزش افزوده اقتصادی تعدیل شده) بر نقدشوندگی سهام است. رویکرد این پژوهش کمی است و از لحاظ روش استنتاج، توصیفی همبستگی به شمار می رود. جامعه آماری آن شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1383 تا 1392 در نظر گرفته شده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون استفاده می شود. نتایج نشان می دهد سرمایه فکری بر ارزش افزوده اقتصادی تعدیل شده تاثیر معناداری می گذارد. همچنین تاثیر سرمایه فکری ساختاری و سرمایه فکری ارتباطی از طریق ارزش افزوده اقتصادی تعدیل شده بر نقدشوندگی سهام، غیرمستقیم است، اما سرمایه انسانی از طریق ارزش افزوده اقتصادی تعدیل شده به نقدشوندگی منتقل نمی شود، بلکه به طور مستقیم بر نقدشوندگی تاثیر می گذارد.

ارزیابی عملکرد فعالیتی است که به سهامداران جهت تصمیم گیری به منظور سرمایه گذاری بهینه کمک می کند. به نظر پلند (2002) هیچ یک از معیارهای سنتی ارزیابی عملکرد از قبیل سود، سود هر سهم و رشد سود نمی تواند با کل بازده ایجاد شده برای سهامداران همبستگی داشته باشد. از معیارهای دیگر ارزیابی عملکرد که ممکن است با بازده ایجاد شده برای سهامداران همبستگی داشته باشد، ارزش افزوده اقتصادی و ارزش افزوده اقتصادی پالایش شده است. بر این اساس، هدف اصلی این مقاله، بررسی رابطه بین ارزش افزوده اقتصادی و ارزش افزوده اقتصادی پالایش شده با بازده سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در این راستا، با استفاده از داده های ترکیبی، شرکت و سال، 71 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در خلال 10 سال مورد آزمون قرار گرفته است. فرضیه های پژوهش از طریق محاسبه ضریب همبستگی پیرسون آزمون شده است .نتایج پژوهش نشان می دهد که بین ارزش افزوده اقتصادی و ارزش افزوده اقتصادی پالایش شده با بازده سهام رابطه معنی دار وجود ندارد .

پارادایم نوین ارزش آفرینی بهترین ملاک و معیار برای سهامداران در عرصه سرمایه گذاری است. زیرا با این معیار از تمامی ابعاد می توان ارزش ایجاد شده سهامداران را با هدف حداکثر سازی ثروت و بالا بردن نرخ بازده برای آنان مدیریت و اندازه گیری نمود. مدیریت مبتنی بر ایجاد ارزش سهامداران  (MSV)استفاده از ابزارهایی را در این راستا پیشنهاد می کند که از آن جمله ارزش افزوده اقتصادی(EVA) ، ارزش افزوده بازار  (MVA)و ارزش افزوده نقدی (CVA) را می توان مورد اشاره قرار داد.تحقیق حاضر به منظور بررسی شاخصهای مدیریت ارزش برای سهامداران در شرکتهای پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران گروه صنایع فلزی در محدوده سالهای 1380 الی 1385 انجام گرفته است. تعداد شرکتهای مورد استفاده از سال 1380 الی 1385 بطور میانگین 26 شرکت که با توجه به امکان دسترسی به اطلاعات 24 شرکت جمعا 144 سال مالی مورد استفاده قرار گرفته است. بطوریکه معیارهای سنجش عملکرد مبتنی بر ارزش آفرینی از جمله ارزش افزوده اقتصادی و ارزش افزوده بازار را با ارزش افزوده سهامداران مورد ارزیابی قرار داده است. نتایج حاصل از تحقیق حاکی از وجود ارتباط معنی دار متغییرهای فوق با ارزش افزوده سهامداران بوده و در نتیجه مناسب بودن استفاده از ارزش افزوده اقتصادی (EVA) و ارزش افزوده بازار (MVA) را به عنوان متغییرهای پیش بینی کننده و جایگزین در جهت شناسایی و اندازه گیری ارزش افزوده سهامداران (SVA) پیشنهاد می شود.

ارزش افزوده اقتصادی شاخص بنیادین برای اندازه گیری عملکرد و تعیین ارزش شرکت است. از سوی دیگر ارزش اقتصادی اسپرد، معیاری است که اثر متفاوت بودن اندازه شرکت ها را خنثی می کند و قابلیتی ایجاد می کند که سودآوری اقتصادی شرکت ها را صرف نظر از تفاوت در اندازه سرمایه بکار برده شده توسط آنها، مقایسه می کند. ارزش اقتصادی مومنتوم بیان می دارد، با محاسبه ارزش اقتصادی پس از کسر هزینه عملیاتی و مالی، در نهایت چه مقدار فروش مناسب است. پژوهش حاضر با هدف تاثیر ارزش اقتصادی اسپرد و ارزش اقتصادی مومنتوم، بر بازده سهام و مقایسه آنها انجام شده است. جامعه آماری پژوهش، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال 1387 تا سال 1391 است که 133 شرکت به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل رگرسیون خطی چند متغیره استفاده شده است. روش آماری مورد استفاده روش داده های پانل می باشد برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای Eviews و SPSS استفاده شده است. نتایج نشان داد که هر دو متغیر رابطه مستقیم و معنی داری با بازدهی سهام داشته و افزایش آن ها منجر به افزایش بازدهی سهام می شود. ارزش افزوده اسپرد بیشترین تاثیر را بر بازده سهام داشته و ارزش اقتصادی مومنتوم رتبه بعدی را دارد.

با توجه به متون علمی به نظر می رسد که داده ها و اطلاعات تاریخی توانایی تعیین ارزش یک دارایی را نداشته باشند. اما شواهد نشان می دهد که در بازار، سرمایه گذاران بر اساس گزارشهای مالی و اطلاعات مندرج در آن، تصمیمات سرمایه گذاری خود را شکل می دهند. در همین حال، استوارت ادعا می کند که مدل ارزش افزوده اقتصادی که بر مبنای داده های تاریخی محاسبه می شود ممکن است به درستی ارزش خلق شده در بازار را شناسایی کند، در این صورت باید سایر معیارها مانند سود حسابداری را رها کرد. بر این مبنا، سعی شد تا این ادعا در بورس اوراق بهادار تهران به محک آزمایش گذاشته شود. نتایج حاصل نشان می دهد که در بازار اوراق بهادار تهران، ارزش افزوده اقتصادی و سود خالص حسابداری، معیارهایی ضعیف و ناکارآ برای شناسایی ارزش ایجادی در بازار هستند.

سنجش عملکرد در فرایند تصمیم گیری با توجه به توسعه و اهمیت نقش بازار سرمایه از مهمترین موضوعات حوزه مالی و اقتصادی است، ارزش اقتصادی بازار از معیارهای سنجش عملکرد مدیریت است. بنابراین آزمون کارکرد معیارهای مالی جهت ارزیابی عملکرد بنگاهها نظیر EVA, ROS, RI, ROI و MVA یک ضرورت بشمار می آید.مقاله حاضر، نتیجه پژوهش علمی محقق است که با انتخاب صنعت نمونه از صنایع فعال و پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار در یک دوره زمانی پنج ساله- که اطلاعات آن در بورس موجود بوده است- صورت گرفت.مهمترین هدف مطالعه حاضر، ضمن تبیین تئوریک شاخصهای سنجش، عملکرد آزمون این شاخصها و ارایه شواهد لازم به منظور کمک به فعالان بازار سرمایه و ارزیابی منطقی عملکرد بنگاهها برای اتخاذ تصمیم است.نتایج مطالعه نشان می دهد که بین EVA با متغیرهای مالی مورد مطالعه نظیر P, EPS و ROI رابطه وجود دارد. همچنین وجود رابطه MVA با ROI و ROS و RI نیز تایید گردیده است و نتایج مطالعه نشان می دهد که میزان رابطه EVA با متغیرها در مقایسه با MVA با متغیرها بیشتر است.